۱۳۸۹ تیر ۲۲, سه‌شنبه

برنامه ورزشی " یک جهان یک جام " و شاهکار صداوسیما!

جام جهانی فوتبال با اشک و لبخندهایش تمام شد، اما نقلش همچنان باقی است! دیده بودیم نزدیک انتخابات، صداوسیما در مصاحبه های مضحکی از مردم بپرسد که آیا  در انتخابات شرکت می کنید یا نه وهمه  آنها به شکلی یکسان جواب بدهند "بلهٰ، البته!" اما در برنامه های ورزشی از این نوع مسخره بازی ها ندیده بودیم که امسال آن هم باب شد! در برنامه "یک جهان یک جام" طی 33 شبی که برنامه پخش شد، تقریبا هرشب با مردم مصاحبه می شد و جالب اینکه هیچ کسی دراین مصاحبه ها مخالف نبود: هیچ کس از خسته کننده بودن این برنامه طولانی و سوال های بی هدف مجریان، گزارش‌های بی ربط برخی از گزارشگران، سانسورآشکار  تصاویر و سرانجام آگهی ها و زیرنویس های مزخرف و اعصاب خردکن و بی ربطی که هیچ جای دنیا اجازه به خودشان نمی دهند و... هیچ چیزی نگفت. همه می‌گفتند: "همه چیز عالیه..."! انگار حالا تمامیت خواهی صداوسیما ی ضرغامی به برنامه های ورزشی هم سرایت کرده و  انتقاد حتی از برنامه های ورزشی هم ممنوع شده است!"

۱۳۸۹ تیر ۲۰, یکشنبه

زنان انتقام استادیوم را در سینماها گرفتند!

زمانی که احمدی نژاد حرف هایش را در مورد ورود زنان به استادیوم ها پس می‌گرفت و دختران در فیلم آفساید (جعفر پناهی) توسط نیروی انتظامی دستگیر می‌شدند، کسی فکر نمی‌‌کرد چندسال بعد آن ها با انرژی بیشتری در سینماها هنگام پخش فوتبال ظاهر شوند. این روزها در برخی سینماها در برخی بازی‌ها تعداد زنان تماشاگر در سینماها بیش از مردان است!
کنترل سالن عملا به دست زنان است، چه مادرانی که با فرزندان خود به سینما آمده اند و چه دخترانی که با هم آمده اند. انگار در حال گرفتن انتقام تاریخی خود از حذف‌شان از عرصه ورزش باشند! بعضی خانم ها هم روی صورت‌شان را با پرچم تیم محبوب‌شان، هلند یا اسپانیا تزیین کرده‌اند یا پرچم به‌دور خود پیچیده اند و در این رهگذر از آقایان پیشی گرفته‌اند.
تصاویر جالب‌‌تر از بازی روی پرده، بین تماشاگران در سینماها دیده می‌شود: در این بین حرکت انقلابی دختر خانمی که بعد از کل زدن تیم محبوبش به هوا می‌پرد و روسریش را درمی آورد و بالای سرش می‌چرخاند، قابل توجه است.
دختر خانمی که با سازدهنی - مثل یک ووووزلای زنانه! - هر ازگاهی صدا درمی‌آورد هم در نوع خود جالب است.
اینجا خانم‌ها همه‌کاره‌اند. جایی که خانمی فریادمی‌زند:: هلند سوراخه" یا " داور دقت کن"!  و نشان می‌دهد اگر با لباس مبدل به استادیوم نرفته باشد، حتما با دقت هنگام پخش فوتبال پای تلویزیون نشسته است. جالب است که بین این خانم‌ها کسانی هستند که حتی اسامی بازیکنان ذخیره تیم ها را هم می‌دانند. همین‌ها هستند که با زدن گل تیم محبوب‌شان چنان به هوا می‌پرند که پرده برای لحظاتی پشت ‌شان ناپدید می‌شود!
گفته شده که قرار است بازی‌های لیگ برتر ایران هم در سینماها پخش شوند که خبر حیرت‌انگیزی برای خانم‌های عشق فوتبال است.

۱۳۸۹ تیر ۱۹, شنبه

فریاد "یا حسین/میرحسین" در سینماهای نمایش دهنده فوتبال!


امشب هم طرفداران فوتبال به سینماها رفتند تا برای هواداران تیم رقیب کرکری بخوانند. اما نکته جالب لحظاتی بود که طرفداران دو تیم اروگوئه و آلمان باهم فریاد می زدند : "یا حسین/میرحسین". همین نکته سبب شد سینماهای نمایش دهنده ناگهان درجه صدا را تا حد کرکننده ای بالا ببرند. با این حال تماشاگران در لحظات آرام بازی همچنان یادشان نرفت از جنبش سبز یاد کنند و در سالن تاریک سینما فریاد زدند : "یا حسین/میرحسین"!
رفتار صاحب سینما هم جالب بود که برای ترساندن تماشاگران کنترلچی ها را مدام بین ردیف ها می فرستاد!

۱۳۸۹ تیر ۱۵, سه‌شنبه

افتضاح فدراسیون فوتبال: افشین قطبی به لطف بلیت‌های تیم فربیک و فدراسیون کره جنوبی وارد استادیوم می شد!

افشین قطبی که مهمان برنامه " یک جهان، یک جام " بود، گفت که در افریقای جنوبی به‌لطف بلیت‌های تیم فربیک (مربی استرالیا) و فدراسیون کره جنوبی وارد استادیوم‌های جام جهانی می‌شد!چون چند بلیتی که فدراسیون برایش فراهم کرده بود، به‌دردش نخورده بود. ظاهرا بلیت‌های تهیه شده توسط فدراسیون ربطی به بازی‌های تیم‌های آسیایی نداشته‌اند و حتی ارزش رفتن به استادیوم را نداشته‌اند! پیش از کار در ایران، قطبی در تیم کره جنوبی دستیار تیم فربیک بوده است.

۱۳۸۹ تیر ۱۳, یکشنبه

نژادپرستی فوتبالیست‌های برزیل و آرژانین در یک جام ضدآپارتاید!

درست است که قبل از شروع هربازی کاپیتان هر تیمی اعلامیه ضدنژادپرستی را با صدای بلند می‌خواند، اما گویا بعد از شروع بازی یادشان می رود ماجرا از چه قرار بوده! لااقل بازکنان برزیل و آرژانتین که چنین بودند!آن‌ها دو داور آسیایی یعنی میشیمورای ژاپنی و و روشن ایرماتوف ازبک را چنان نواختند که فریاد گزارشگران تلویزیون هم درآمد. درحالی که همین بازیکنان مقابل داورانی نظیر روزتی ایتالیایی مثل موش ساکت بودند، کوچک‌ترین تصمیم داوران آسیایی را با خشم و انزجاری عجیب مورد اعتراض قرار می‌دادند. به‌نحوی که خطای مسلم بازیکن برزیل بر روی روبن با زشت‌ترین عکس‌العمل‌ها از جانب روبینیو بازیکن برزیل مواجه شد و بازیکنان آژانتین نیز بارها به‌طرزی کودکانه مقابل سوت‌های ایرماتوف به مجادله و لج‌بازی پرداختند. آیا این نحوه برخورد متفاوت بازیکنان با داوران اروپایی و آسیایی نوعی آپارتاید محسوب نمی‌شود؟ در شرایطی که فیفا با انتخاب منصفانه این داوران برای بازی‌های مهم، با نژادپرستی به ستیز برخاسته، فرهنگ بازیکنان برخی از تیم‌ها نشان می‌دهد که هنوز در مرحله عمل به آن سطح از مبارزه با نژادپرستی نرسیده‌اند.